در میان تمام حیوانات، انسان تنها موجودی است که علاوه بر جسم و جنبه مادی، دارای روح و قوه نطق و تفکر و فطرت است و در میان مخلوقات، تنها اوست که دارای نعمت آزادی و اختیار است و با اراده و اختیار خود، می‌تواند مسیر زندگی خویش را برگزیند و راه سعادت و نیک‌بختی را بپیماید یا راه شقاوت و بدبختی را.

حال اگر این انسان، تنها به جنبه مادی خود توجه کرد و جنبه روحانی و معنوی خود را فراموش کرد و مانند سایر حیوانات تنها به خوردن و زنده ماندن فکر کرد، در ردیف سایر حیوانات قرار خواهد گرفت و هیچ اولویت و مزیتی بر دیگر حیوانات نخواهد داشت و اگر مسیر رشد و تعالی و معنویت را در پیش گرفت، ارزش خود را درک کرده و ارزش و جایگاه او از ملائکه مکرم هم بالاتر خواهد بود؛ چرا که آنان اختیاری برای نافرمانی خداوند متعال ندارند و عقل محض بوده و نیرویی برای نافرمانی خداوند متعال ندارند.

خداوند متعال در قرآن کریم راجع به فطرت آدمی می‌فرماید: «فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْها لا تَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُون[روم/30]؛ روى خود را متوجه آیین خالص پروردگار کن، این فطرتى است که خداوند انسان‌ها را بر آن آفریده، دگرگونى در آفرینش خدا نیست این است دین و آیین محکم و استوار ولى اکثر مردم نمی‌دانند». این آیه به صراحت بیان می‌کند که خداوند متعال، انسان را با پاکی و میل و گرایش به نیکی‌ها آفرید به نحوی که از دورن، مشتاق اعمال خوب و نیکوست.

دین و خداپرستی و میل به پرستش، میل به خوبی‌ها و نیکی‌ها همه و همه در نهاد آدمی وجود دارد، و کافیست که آدمی به خود رجوع کند و با خود خلوت کند و رنجیرهای جهل و نادانی و غبارهای تعصب و لجاجت را کنار بگذارد، تا خدا و تمام خوبی‌ها را در درون خود بیابد.

یکی از این فطرت‌ها میل به جنس مخالف است، خداوند متعال انسان را به نحوی آفرید که به جنس مخالف خود میل و گرایش دارد، البته برای کنترل و مهار این میل، مسیر درست ارضاء این میل درونی را هم مشخص کرده است؛ خداوند متعال برای این کار «ازدواج» را قرار داد، و به انسان‌ها دستور داد برای ارضاء نفس و بقاء نسل انسان‌ها زن و مرد با هم ازدواج کنند و خانواده تشکیل داده و مرد تعهد دهد که تا آخر عمر خود به این زن و فرزندان خود خدمت کند و زن نیز باید تعهد بدهد که نسبت به این مرد و فرزندان او وفا دار بماند.

حال در جوامع به اصطلاح پیشرفته در سال‌های اخیر دیده می‌شود، برخی از این میل فطری برگرشته و انسانیت خود را رها کرده و به جنس موافق خود روی آورده و به اصطلاح «هم‌جنس‌گرا» شده‌اند. آنان برای ارضاء تمایلات نفس خواهش‌های شهوانی، به جنس موافق روی آورده و می‌خواهند از این طریق به آرامش برسند.

آنان سخت اشتباه کرده و مسیر نادرست و سراب، را آب تلقی کرده و با نادانی و جهالت تمام، انسانیت را هدف قرار داده‌اند؛ آنان عملی را انجام می‌دهند که هرگز از هیچ حیوان دیگری دیده نشده است، آیا تا کنون دیده‌اید در میان حیوانات به اصطلاح بی‌عقل، دو جنس موافق با هم جفت‌گیری کنند؟! هرگز چنین چیزی رخ نداده است؛ زیرا آنان بر اساس فطرت خود حرکت می‌کنند، آنان حیواناتی هستند که به مراتب ارزششان بیشتر از انسانی است که فطرت خود را گم کرده و انسانیت خود را به تاراج گذاشته است.

قرآن کریم نیز راجع به برخی انسان‌ها می‌فرماید: «وَ لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ کَثِیراً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لا یَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْیُنٌ لا یُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا یَسْمَعُونَ بِها أُولئِکَ کَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِکَ هُمُ الْغافِلُون [اعراف/179] به طور مسلم گروه بسیارى از جن و انس را براى دوزخ آفریدیم، آن‌ها دل‌هایی (عقل‌هایى) دارند که با آن (اندیشه نمی‌کنند) نمی‌فهمند و چشمانى دارند که با آن نمی‌بینند و گوش‌هایى دارند که با آن نمی‌شنوند، آن‌ها هم‌چون چهار پایانند، بلکه پست‌تر از آنان، آنان غافلانند(زیرا با این‌که همه گونه امکانات هدایت دارند باز هم گم‌راهند)». یعنی برخی از انسان‌ها، ارزش و جایگاهشان در نزد خداوند متعال از تمام حیوانات دیگر پایین‌تر است و بدترین و پست‌ترین حیوان عالم محسوب می‌شوند.

قطعا هم‌جنس‌بازان جز این دسته از افراد هستند؛ زیرا آنان فطرت و دورن خود را فراموش کرده و کاری انجام می‌دهند که هیچ حیوان بدون عقلی انجام نمی‌دهد. پس به حق باید آنان را نادان‌ترین و پست‌ترین موجودات عالم خواند و آنان را از جامعه طرد نمود. هم‌جنس بازی خانواده را ویران می‌کند و علاوه بر تبعات فردی و ویران کردن انسانیت و فطرت آدمی، جامعه را نیز ویران و نابود می‌کند، چرا که قوام جامعه و ازدواج و تشکیل خانواده است.

بنابراین چون این عمل با روح انسانی و فطرت آدمی منافات دارد، و انسان را به بدترین موجود عالم مبدل می‌کند و از طرفی جامعه را به انحطاط کشانده و باعث نابودی جامعه می‌شود؛ باید با این بیماری خطرناک مبارزه کرد و با هر وسیله ممکن جلو پیشرفت آن‌را گرفت و به صورت قانونی با آن مبارزه کرد.