چرا امام زمان باید باشد؟
يكشنبه, ۱۵ تیر ۱۳۹۳، ۰۲:۴۵ ب.ظ
پیروان آخرین منجی :""" بعد از بیان نقاط مشترک اندیشه مهدویت در بین تمام ادیان و مذاهب اسلامی و نقاط اختلاف و افتراق آن (که در اینجا میتوانید ببینید) در این مطلب به اثبات نقطه افتراق و همچنین اثبات نظر شیعه در بحث مهدویت می‌پردازیم؛ ما به یاری خداوند متعال ادله شیعه راجع به تولد و زنده بودن حضرت ولی عصر (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) را بیان کرده و قضاوت را بر عهده خواننده محترم می‌گذاریم تا خود، راه درست و صواب را برگزیند.
برای اثبات زنده بودن حضرت، هم ادله عقلی وجود دارد و هم ادله نقلی؛ ما در این پست به جهت طولانی نشدن بحث، تنها به ادله عقلی می‌پردازیم و در پست‌های آینده ادله نقلی را نیز ذکر خواهیم کرد.(ان شاء الله)
دلایل عقلی:
1. امام واسطه فیض است، پس وجودش برای عالم ضروری است:
توضیح
مطلب: خداوند، غنی بالذّات و فیض محض است و تمام مخلوقات و ممکنات؛ از
جمله انسان، عین فقر و نیاز هستند و هر لحظه برای ادامه حیات خود، نیازمند
فیض و لطف الهی می‌باشند. ولی از آن جا که فقرِ محض، توانایی و ظرفیتِ
دریافت فیض از خودِ فیاضِ مطلق را ندارد، نیازمند واسطه‌ای است که با ظرفیت
بالایی که دارد، فیض را از فیض مطلق دریافت کرده و همه موجودات را از آن
بهره‌مند سازد.
برای توضیح مطلب بالا مثالی بیان می‌شود: (البته بلا تشبیه) نیروگاه برقی را تصور کنید که برق تولید می‌کند؛ از طرفی یک لامپ، برای روشنایی نیازمند نیروی برق است؛ ولی آیا این لامپ می‌تواند از آن نیروگاه مستقیما برق دریافت کند؟ جواب منفی است، چون به محض اتصال مستقیم به برق نیروگاه، لامپ نابود می‌شود. زیرا لامپ ظرفیت دریافت برق قوی نیروگاه را ندارد. بنابراین نیازمند واسطه‌ای مانند ترانسفورماتورها یا ابزار دیگری است که نیروی برق نیروگاه را برای استفاده لامپ متناسب سازد و به او برساند، یعنی کاهنده لازم دارد.
کسب فیض از خداوند نیز چنین است و موجودات برای بهره‌مندی از آن فیض، نیازمند واسطه‌ای هستند که همان نمایندگان خاص خدا در زمین؛ یعنی انبیاء و امامان معصوم(صلوات‌الله‌علیهم‌اجعین) هستند که فیض را از فیاض مطلق، دریافت کرده و تمامی موجودات را از آن بهره‌مند می‌سازند.
با توجه به این مطلب، بدون شک در تمام زمان‌ها و تا روز قیامت، باید در روی زمین این واسطه وجود داشته باشد؛ در این زمان نیز این واسطه وجود دارد که اگر چنین نبود تمامی موجودات نابود می‌شدند.
اگر به احادیث معصومین(علیهم‌السلام) رجوع کنیم این مطلب به خوبی قابل مشاهد است؛ در حدیثی راوی از امام رضا(علیه‌السلام) سوال می‌پرسد: آیا زمین بدون امام می‌تواند ادامه حیات دهد؟ حضرت، در پاسخ فرمودند: لَا تَبْقَى إِذاً لَسَاخَت؛ نه، زیرا در این هنگام زمین اهل خود را فرو می‌برد».[1] امام صادق(علیه‌السلام) نیز در حدیثی فرمودند: «اگر زمین حتی یک لحظه بدون امام (حجت خدا) باشد، اهل خود را فرو می‌برد».[2]
حال سوال این است که این حجت و امام زنده که دنیا را نگه داشته است، کیست و کجاست؟ هیچ دین و آیینی به جز شیعه پاسخ این سوال را به خوبی نمی‌دهد؛ بله پاسخش این است که این امام و حجت خدا هم اکنون نیز زنده است و همان مهدی موعود و امام زمان(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) است.
2. حفظ شریعت:
در شرح این دلیل می‌گوییم: چون دین مبین اسلام، دین
جاویدان است و بعد از اسلام، دین جدیدی نخواهد آمد، پس تا روز قیامت باید
بدون تحریف و کج‌روی باقی بماند، حفظ دین و شریعت هم بدون امامی معصوم،
امکان‌پذیر نیست؛ این دلیل خیلی واضح است، بعد از
نبی‌اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) دین و شریعت به دست مردم عادی افتاد و قرآن
کریم هم که بدون تحریف در دست ماست تنها به بیان کلیات بسنده کرده است و
هرگز جزئیات احکام را بیان نکرده است، لذا برای حفظ دین اصیل و ناب
محمدی(صلی‌الله‌علیه‌وآله) بر خداوند متعال لازم است، در همه زمان‌ها شخصی
را از جانب خویش به عنوان امام قرار دهد که او عصمت از خطا و اشتباه داشته
باشد، تا بتواند با این ملکه دین را حفظ و به نسل بعدی بدون کم و کاست
تحویل دهد.
ممکن است کسی بگوید با وجود قرآن کریم، دیگر اختلافی نمی‌ماند! در پاسخ می‌گوییم: چگونه اختلافی وجود ندارد، در حالی‌که هنوز چند سالی از رحلت جان‌گداز پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) نگذشته است که مردم در عادی‌ترین اعمال عبادی خود مثل نماز و وضو اختلاف کردند و در خود اهل سنت، چهار فرقه فقهی به وجود آمد.
بنابراین عقل ما حکم می‌کند برای حفظ این آیین و شریعت از تحریف و کج‌روی‌ها و انتقال درست و صحیح آن به نسل‌های بعدی لازم است در راس مردم، امامی وجود داشته باشد که دارای ملکه عصمت باشد و او دین را از این خطاها و کج‌روی‌ها حفظ کند.
در احادیث شریف به این موضوع نیز اشاره شده است، امام صادق(علیه‌السلام) در حدیثی فرمودند: «إِنَّ الْأَرْضَ لَا تَخْلُو إِلَّا وَ فِیهَا إِمَامٌ کَیْمَا إِنْ زَادَ الْمُؤْمِنُونَ شَیْئاً رَدَّهُمْ وَ إِنْ نَقَصُوا شَیْئاً أَتَمَّهُ لَهُم؛ زمین هرگز از امامی(عالم و دانا) خالی نمی‌شود، که هرگاه مومنان چیزی را به دین اضافه کردند، او آن مقدار اضافی را رد کند و هرگاه چیزی را کم کردند او اضافه کند».[3] حضرت در حدیث دیگری فرمودند: «زمین ادامه حیات نمی‌دهد، مگر این‌که در روی آن، حجتی از جانب خداوند متعال باشد، که حلال و حرام خدا را بشناسد و مردم را به آن‌ها دعوت کند».[4]
-------------------------------------
پی‌نوشت:
[1] و [2] و [3]و [4]. الکافی، ج1، بَابُ أَنَّ الْأَرْضَ لَا تَخْلُو مِنْ حُجَّةٍ ص 181-179.
۹۳/۰۴/۱۵
